„Predator Kills the Marvel Universe” #1 (2025) – Recenzja
Predator Kills the Marvel Universe #1 (2025)
Marvel vs. Predator
Uniwersum Marvela wykańczał już Punisher (zacna historyjka), Deadpool (też fajna, acz już nieco mniej zacna – właściwie wszystkie fajne, acz już mniej, bo tych historii trochę było), no a teraz wykańcza jeszcze Predator. Jak mu to wychodzi? Sympatycznie, acz z tych wszystkich historii z Kills the Marvel Universe w tytule ta wypada najsłabiej, szczególnie pod względem rysunków. Niemniej i tak daje radę.
A PREDATOR KING. A VIBRANIUM ARSENAL. AN ALL-OUT INVASION! It’s the bloody kickoff to an epic battle between the Predators and Marvel’s heroes! A Predator King, emboldened by a new vibranium arsenal and aided by a surprising human ally, launches an all-out invasion of Earth, claiming the planet as a hunting preserve! You’ll need to read to see just who – if anyone – will survive and to witness some shocking twists and turns as the entire Marvel Universe finds itself in the Predator’s tri-laser crosshairs!
No komiks, jak komiks. Co tu dużo mówić. Jego problemem jest to, że rzecz jest nam serwowana stricte na serio. Jest mrocznie, jest w pewnym sensie brutalnie, trupy padają gęsto, ale… No właśnie, ten motyw jest tak zgrany, że trzeba byłoby czegoś świeżego i odkrywczego, by poważny ton mu uszedł. Tu jednak brak jest przebłysków inwencji, nie ma niczego oryginalnego, czasem może i jest pewna zabawa motywami, ale brakuje siły wyrazu. Brak jakichś głębszych przemyśleń, a skoro ich nie ma, czytelnik liczy na szaloną jazdę bez trzymanki. Ale tej szalonej jazdy tu nie ma. Masakra jest, ale łagodna, kontrowersje nie istnieją, a całość jest zachowawcza.
Dzieje się dużo, szybko, jak na Marvela mocno i krwawo, ale brakuje w tym dobrej zabawy. Brakuje luzu. Puszczania okiem, przełamywania schematów. Czyta się to lekko i szybko, wchodzi całkiem nieźle, ma swoje momenty, ale brakuje tu czegoś, co zrobiłoby wrażenie, a zbyt kreskówkowa i prosta kreska odbiera mu dojrzałość, której na polu graficznym. Tak czy inaczej źle nie jest, kto ten schemat lubi, przeczytać może, ale na cuda nie liczcie.
Autor: WKP
