„Avengers #1” (2023) – Recenzja
Avengers #1 (2023)
Nowy początek Avengers
Run Avengers Jasona Aarona – na szczęście! – dobiegł końca. Pora więc na nowe avengersowe otwarcie i kolejny wolumin tejże serii, dziewiąty już w jej historii. Ten zaś trafił w ręce Jeda McKaya i… I ja już osobiście w tej chwili czekam na zmianę, bo nieźle jest, ale jednak niewiele lepiej, niż ostatnio u Aarona i jakoś tak chciałoby się, żeby przyszedł ktoś i naprawdę pozamiatał, a nie robił jedynie poprawną komiksową robotę, jakich wiele.
JED MACKAY AND STORMBREAKER C.F. VILLA TAKE THE REINS OF EARTH’S MIGHTIEST HEROES! The Star. The Icon. The Witch. The Construct. The God. The Engineer. The King. The world is ever in peril, and a new team of Avengers mobilizes to meet any dangers that dare threaten the planet. But when TERMINUS attacks, a new and insidious danger rears its head: one that the Avengers know all too well, and one that comes to them in the most dangerous of guises – that of a friend.
Jaki jest ten zeszyt? Zachowawczy. Niby wprowadza wątki i postacie, bo jednak nowy start i nowych odbiorców próbować przyciągnąć trzeba, ale jakoś nie robi to większego wrażenia. Nie jest zawodem, nie nudzi, nie nuży, z drugiej jednak strony nie znalazłem tu nic, co by mnie na dłużej przykuło czy rozbudziło apetyt na więcej. Wszystko jest tak schematyczne i od tylu lat powtarzane, że przestało intrygować. Znów zagrożenie, znów to, znów tamto. I tak to leci. Może dalej będzie lepiej, na razie jest mocno przeciętnie, choć w estetyce i stylistyce, która fanom się spodoba bez dwóch zdań.
Za to graficznie rzecz bardzo fajnie się prezentuje i wpada w oko. Takie rysunki sprawdzą się w epickich akcjach i będzie na co popatrzeć – a właściwie już jest, ale przy odpowiedniej fabule, jeszcze bardziej zabłysną. No i dla nich warto po zeszyt sięgnąć, ale poza tym co najwyżej można. Niezła rzecz, acz oczekiwałem dużo więcej.
Autor: WKP
