„Union Jack the Ripper: Blood Hunt” #1 (2024) – Recenzja
Union Jack the Ripper: Blood Hunt #1 (2024)
Kuba Rozpruwacz?
No cóż, może i Union Jack the Ripper: Blood Hunt #1 nie jest żadnym wielkim zeszytem, ambicji mu brak, a i pomysły, na których bazuje, do najświeższych czy szczególnie atrakcyjnych nie należą, jednak okazuje się, że to całkiem spoko historyka. Okej, zabieg z reklamowaniem tego, jako rzecz nie dla dzieci to tylko chwyt marketingowy, bo krew czy brutalność obecne na stronach ani zbyt krwawe, ani zbyt brutalne nie są – a w komiksach nawet niesugerowanych dla starszego czytelnika widziałem w latach 90. XX wieku mocniejsze elementy – ale całość daje radę. Mimo, że to kolejny w ostatnim czasie komiks Marvela zrobiony przez speca od kiepskiego odcinania kuponików przy komiksach z uniwersum Star Wars.
UNION JACK PAINTS THE UK RED! As vampires inherit the Earth, one lone man has made it his mission to protect it. But what does Joey Chapman, UNION JACK have up his sleeves? And will it be enough? And WHO will Union Jack have to face to keep London from falling? CAVAN SCOTT and KEV WALKER bring you a UNION JACK story like you’ve never seen before!
Czyli tak – akcja, krew i mrok od początku. I tak to już się trzyma dalej. Wszystko wiadomo, jak na komiks środka przystało, stonowane i łagodnie podane, ale jednak. I dla mnie to plus, bo ja od dzieciaka lubiłem w takie horrorowe, choćby trochę. Dlatego zawsze fajnie wchodzą mi te mroczniejsze historie superhero, jak wtedy, kiedy za Pająka brał się McFarlane, a Świt synów nocy czy Nowi wojownicy oferowały walkę z wampirami, przedwiecznym złem czy choćby mroczną mocą. I to wszystko, co się tu dzieje, jest utrzymane trochę w takich właśnie klimatach.
Poza tym mamy też eksplorację tej brytyjskiej strony Marvela i sporo lekkości, więc zeszyt leci sobie całkiem sympatycznie i bez nudy. Z fajną dla oka, prostą, ale i całkiem nastrojową szatą graficzną może nie wnosi nic świeżego, ale za to oferuje przyzwoitą rozrywkę. Ot fajny tie-in i tyle.
Autor: WKP
