„Kid Venom” #1 (2024) – Recenzja
Kid Venom #1 (2024)
„Mangowy” Venom
Kid Venom. Jeśli nie wiecie, serio jest ktoś taki. Postać debiutowała w Death of the Venomverse, zyskała popularność – nie wiem czemu, jeśli mam być szczery – i w końcu powraca z kolejną własną miniserią. I co? I kolejna średniawka próbująca udawać mangę, ale robiąca to bez polotu.
EMBRACE YOUR INNER VENOM! JAPAN, 977. KID VENOM has made his presence known to the evil symbiotes taking people and creatures hostage…but who else has their eye on Kintaro and his symbiote? The world of KID VENOM expands as new characters and dangers are revealed! Breakout manga creator TAIGAMI continues his vision of KID VENOM in this brand-new series!
Marvel co jakiś czas od bardzo dawna celuje w mangowe klimaty. Robi imprinty, zatrudnia azjatyckich autorów do nowych serii albo stare przekazuje w ich ręce i… No właśnie, najczęściej to strzał w kolano, o czym mogliśmy się przekonać czytając choćby późniejsze tomy klasycznego Deadpoola. Kid Venom to też taka mangująca seria no i niestety to działa na jej niekorzyść.
Fabularnie nie jest źle, luz, szybkie tempo, trochę nonszalancji. Dialogów nie ma wiele, więc mkniemy przez zeszyt i nudy nie ma. Ale nie ma też nic frapującego, bo to po prostu kolejna symbiontyczna wariacja, a temat ten wyssano do cna dekady temu i nie ma sensu ciągnąć go dalej. Ale graficznie rzecz stara się być mangowa i to psuje efekt. Bo manga nie jest tak prosta, jak to, co tu widzimy, nie jest tak kolorowa, nawet gdy jest w kolorze, a tu prostota, taka infantylna na dodatek, aż bije po oczach.
Efekt? Akcyjniak dla młodych. Jako komiks amerykański nie sprawdza się za dobrze, bo nie za ciekawie wypada ten eksperyment z formą, jako rzecz mająca być niemal mangowa, prezentuje się jeszcze gorzej, bo brakuje mu mangowej wdzięczności, dopracowania i uroku. Taki ni pies, ni wydra.
Autor: WKPv
