„Resurrection of Magneto” #1 (2024) – Recenzja
Resurrection of Magneto #1 (2024)
Magneto znów powraca
To, że Magneto wróci było bardziej niż pewne. Co prawda martwy pozostawał już od pewnego czasu, bo od ponad roku, ale to i tak nie zmienia faktu, że wrócić musiał. Ginął już w końcu kilka razy, pierwszy raz, pozornie, ale jednak, już pod koniec lat 60. XX wieku, a w Polsce mogliśmy czytać kilka jego zgonów: dwa razy w New X-Men Morrisona, a ostatnio w X-Men. Legendy: Jim Lee. No i za każdym razem wracał i wraca teraz – w komiksie Resurrection of Magneto. A jest to powrót całkiem udany, choć bardziej to opowieść o Storm, niż o Magneto mam wrażenie.
LIFEDEATH! On Krakoa, resurrection from the dead was as easy as completing a circuit – but Krakoa fell. The time of easy miracles is over, and only the hard roads are left. Now it falls to Storm – as the epic conclusion to the Krakoan age looms – to bring their oldest enemy home to fight against the FALL OF THE HOUSE OF X…but after all he did, and all that was done to him, can Magneto bear to return?
Przy możliwościach mutantów do odradzania, trzymanie Magneto martwego od początku było dla mnie naciąganym wątkiem. Więc dobrze, że go odwrócili. I dobrze, że – choć dzieje się spory event – zamiast stawiać na jakąś epicką akcję, Ewing skupia się na postaciach. I może nie jest na tym polu jakiś wybitny, to w końcu czysto rozrywkowy scenarzysta, całkiem nieźle daje sobie radę. Nie przesadza z pseudofilozofowaniem, jak mu się to ciągle zdarza, nie próbuje płytkości tuszować chaosem i nadmiarem postaci, po prostu skupia się na sednie i fajnie to wychodzi.
Oczywiście jest też na co popatrzeć, jednak to skoncentrowanie się na uczuciach, emocjach i psychice Storm jest tym, co w zeszycie najlepsze. Do tego całkiem fajna szata graficzna i okazuje się, że jednak kolejny powrót zabitej postaci można zrobić całkiem do rzeczy. Okej, nadal nie ma to tej mocy, co kiedyś, na początku takiego zabijania i przywracania, ale jak na obecne komiksy naprawdę nie jest źle.
Autor: WKP
