„Weapon X-Men” #1 (2025) – Recenzja
Weapon X-Men #1 (2025)
Broń się nie broni
Marvel wypuścił na rynek zeszyt Weapon X-Men #1, a ja się zastanawiam po co. W sensie zamysł rozumiem, spoko jest i nawet coś fajnego mogłoby z tego być, ale to, co dostaliśmy to nic innego, jak pozbawione większego pomysłu odcinanie kuponików od bohaterów. Ot tie-in potwierdzający, że cały ten doomowy event na razie nie jest wart uwagi.
WOLVERINE! DEADPOOL! CABLE! CHAMBER! THUNDERBIRD! Together on their very own X-team for the very first X-time – all in an X-tra-sized first issue! When a high-stakes mutant rescue mission from the ultimate global hot spot exposes the true enemy – possibly from within – an all-new team of all-action icons suddenly find themselves forged in fire. And the official membership policy is…no mercy allowed! Brought to you by returning X-writer, Joe Casey, and acclaimed artist, ChrisCross! Accept no substitutes – this is the one you didn’t even know you were waiting for! This is the real thing!
Ten komiks ma dwa plusy. Dobra w nim jest okładka, ale Ross zawsze jest znakomity i nic tego nie zmieni. Niezła jest też kreacja Deadpola. Reszta… mogłaby nie istnieć, bo nic ciekawego niestety nie oferuje. Fabuła jest pretekstowa i strasznie wysilona, widać brak pomysłu, wieje w niej nudą, a jedyną atrakcją – i na tym skupił się scenarzysta – jest połączenie w ekipę tych postaci. Z tym, że nie umiał tego wykorzystać.
To mogła być fajna ekipa, fajnie mogło w niej iskrzyć. Jest jednak zlepek na siłę doklejonych do siebie postaci, które, poza Deadpoolem, nakreślone są bardzo płytko i kiepsko. Co robią? Co się z nimi stanie? Co z tego wyniknie? Nic nas to nie obchodzi, tym bardziej, że rysunki zniechęcają do wchodzenia w ten przesadnie kolorowy, dziwnie sztuczny nawet jak na superhero świat. Mie ma to większego sensu, motywacja leży i kwiczy, a całość drażni właśnie takim olewczym podejściem do wszystkiego – widać, że autora nic obchodziły ani postacie, ani wydarzenia i to się nam udziela. I skutecznie zniechęca. Ta Broń X-Men nijak się nie broni.
Autor: WKP
