„King Thor #1” (2019) – Recenzja

King Thor #1 (2019)
Staruszek Thor

King Thor to kolejna mini-seria zaserwowana nam przez Marvela w ostatnim czasie. Patrząc na ilość podobnych krótkich opowieści można uznać, że wydawnictwo rozmienia się na drobne, z drugiej jednak strony to dobre rozwiązanie dla tych, którzy mają dość czytania niekończących się serii. Król Thor jednak to opowieść, która wymaga od Was znajomości choćby podstawowych faktów o cyklach o Gromowładnym pisanych przez Jasona Aarona, bo stanowi podsumowanie całej jego przygody z nim. W końcu jego run dobiega końca i chociaż to przeciętny scenarzysta, a jego event War of the Realms okazał się porażką, King Thor to całkiem niezła lektura.

Pamiętacie ostatni tom serii Thor wydawanej w ramach Marvel Now? Poznaliśmy tam przyszłość Thora, jako Wszechojca konającego wszechświata. Teraz wracamy do tych czasów, by przeżyć ostateczną walkę właściwie o wszystko. Oto bowiem w ręce Lokiego trafia miecz „Bogobójca” (ang. Godslayer), a to oznacza jedno: starcie, które wszystko rozstrzygnie. Kto wyjdzie z niego cało? I czy w ogóle walka o to, co pozostało, ma jakikolwiek sens?

Jak wszystkie komiksy Aarona, tak i ten nie jest niczym wybitnym. Scenarzysta ten nie umie wznieść się ponad kopiowanie doskonale wszystkim znanych motywów i wątków – często w sposób tak nachalny, że to aż razi, a co gorsza najczęściej robi to w sposób kiczowaty. Fakt, że jednocześnie jest bardzo popularnym twórcą świadczy tylko o tym, że przeciętny czytelnik nie lubi myśleć, nie szuka głębi i wyższych wartości, a jedynie chce bezmyślnej, szybkiej w odbiorze rozrywki. I potwierdza się stara prawda z Rejsu, że lubimy to, co już znamy.

Po części mamy to o tutaj (Aaronowi lepiej wyszły przygody kobiecej wersji Thora, ale pamiętajmy, że i one były inspirowane komiksami z cyklu What If…?), ale jednak pierwszy zeszyt King Thora jest niezły. Tylko tyle, i aż tyle. W dużej mierze zeszyt ratują go świetne ilustracje Esada Ribica, który przy tej serii pracował dłuższy czas i dał nam też takie komiksy, jak Tajne Wojny. Realistyczne, szczegółowe, ale też i odpowiednio proste, wpadają w oko i przede wszystkim mają swój klimat. Klimat na styku europejskich komiksów sceince fiction i fantasy, który bardzo dobrze pasuje do całości. Kto lubi Thora powinien przeczytać całość, ale reszta może sobie odpuścić.

Autor: WKP