"Rocket Raccoon and Groot #1-10" (2016) – Recenzja

Już za dwa miesiące nastąpi premiera kolejnego filmu od Marvel Studios, którego wprost nie mogę się doczekać, a mianowicie Guardians of the Galaxy Vol. 2. Kampania reklamowa rozpoczęła się na dobre, a Baby Groot zdążył już zaskarbić sobie serca milionów fanów. W związku z tym postanowiłam wziąć się za przeczytanie serii o przygodach dwóch głównych członków Strażników Galaktyki, czyli Rocket Raccoon and Groot.

Szczerze, to ciężko powiedzieć, o czym konkretnie jest ten komiks, gdyż właściwie każdy zeszyt opowiada inną przygodę szalonej dwójki. Pierwsze trzy części dotyczą ucieczki z więzienia, czwarty tomik odnosi się do piłki nożnej i zaciekłej gry z Tonym Starkiem (nie wiem czemu, ale jak do tej pory, Stark ma najwięcej cameo spośród innych postaci w tych komiksach, które przeczytałam), w piątym numerze dochodzi do spotkania z Gunhildą, szósty w zabawny sposób przedstawia rywalizację między Drzewcem a Szopem, siódmy to kilkukrotne spotkanie z Frankiem. Pozostałe trzy zeszyty to losy Groota i Rocketa w czasie trwania Civil War II, i próby pozbycia się dziwnej i natrętnej Gwen Poole. Jeden wielki misz-masz.

Jak widać, każda część mówi o czymś innym i w każdej pojawia się więcej, mniej lub bardziej znanych, postaci. Pierwsze skrzypce jednak odgrywają właśnie Rocket i Groot (choć ten drugi nie ma zbyt wiele do powiedzenia…). Razem przemierzają galaktyki i szukają coraz to lepszych rozrywek.

Rocket jak zwykle jest wygadany, praktycznie ciągle rzuca żarcikami, kąśliwymi uwagami czy sarkastycznymi docinkami. Ponadto jest niesamowicie sprytny, inteligentny, zawsze ma opracowany plan, choć trzeba przyznać, że do cierpliwych i spokojnych istot nie należy. Ten nieobliczalny szop doprowadzał mnie do śmiechu i naprawdę bawiłam się przednio za każdym razem,  jak się pokazywał (czyli dość często). Zaś Groot, jak to Groot… dość małomówny, cichy, ale za to troskliwy, pomocny i wspaniały przyjaciel, który zawsze ocali swojego kumpla z tarapatów. Razem stanowią wspaniały duet i naprawdę świetnie zostały pokazane sceny interakcji między nimi (jeśli można tak powiedzieć, zważywszy na bogaty zasób słownictwa kochanego Drzewca).

Nad stroną graficzną komiksu pracowało wielu artystów: Filipe Andrade, Aaron Conley czy Michael Wash. Tak samo jest w przypadku kolorystyki. Najczęściej wymieniani są: Jean Francois Beaulieu, Cris Peter  i Michael Garland. Ciężko mi się wypowiedzieć na ten temat. Każdy zeszyt wygląda inaczej, postacie są w inny sposób narysowane i pokolorowane, kreska też prezentuje się różnie. Spośród tych wszystkich woluminów żaden mi się jakoś szczególnie nie spodobał. Jeszcze pierwsze trzy części wyglądają jako tako. Natomiast czwarty i piąty numer… Te rażące kolory i panujący chaos doprowadziły mnie do oczopląsu! Naprawdę, czasami aż mnie głowa bolała od tego nadmiaru barw i rzeczy, które były na siebie dosłownie nałożone. Co za dużo, to niezdrowo.

Co mi się najbardziej podoba w komiksie? Tak jak wyżej wspomniałam: dynamiczne duo, czyli główni bohaterowie, a także występujące często wstawki związane z popkulturą np. Fast and Furious i postać Vina Diesela, który, jak wiadomo, użycza głosu filmowemu Grootowi. Do tego gościnny występ Gwen Poole czy Captain Marvel, mnóstwo zabawnych scen, dużo akcji i poczucia humoru.

Minusem, jak dla mnie, jest zdecydowanie strona wizualna komiksu, która może nieraz doprowadzić do migreny, oraz częste przeskoki w akcji, gdzie jedno zdarzenie nie ma nic wspólnego z drugim. Lubię, kiedy jest zachowana ciągłość wydarzeń. Tutaj tego nie było, ale to już jakbym się miała naprawdę czegoś przyczepić.

Reasumując, komiks jest dosyć średni. Na pewno bawiłam się przy nim dobrze. Nie jeden raz parsknęłam śmiechem. Czytało mi się szybko i przyjemnie. Mimo to, czegoś mi brakuje i czuję jakiś taki niedosyt. Czym to jest spowodowane, tego wciąż nie wiem. Sądzę jednak, że akurat ta seria jest idealna na odmóżdżenie i relaks. Nic w końcu nie może rozbawić bardziej niż gadający szop i chodzące drzewo.

---

Autorka: Rose